Karpaty Krosno - historia

Początki siatkówki w Krośnie datuje się na 1939 rok, ale utworzenie sekcji siatkarskich miało miejsce dopiero po wojnie w klubach: Nafta, Legia i Huta. Najważniejsza była ta trzecia, działająca przy Hucie Szkła Gospodarczego. Jej założycielem był Edward Knoll. To on skupił wokół siebie entuzjastów siatkówki, z których bracia Tadeusz i Stefan Przybylscy stanowili nie tylko trzon zawodniczy, ale też organizatorski. Drużyna wygrała mistrzostwo okręgu i awansowała do ligi międzywojewódzkiej, ale klasę tę szybko zlikwidowano.

Karpaty jako klub połączony z Krośnianki i Legii funkcjonuje od 1961 roku. Dwa lata później siatkarze odnieśli pierwszy większy sukces – zdobyli mistrzostwo Zrzeszenia Górnik. Przez kolejnych 10 sezonów z różnym powodzeniem występowali w klasie okręgowej. Od 1965 roku drużynę prowadził Zbigniew Gapiński, który wprowadził do niej kilku nowych siatkarzy jak np.
Zbigniewa Milana.

W 1970 roku patronat nad całym klubem objęły Krośnieńskie Huty Szkła, siatkarzy wspierała Fabryka Obuwia Sportowego Fabos. Drużyna pod wodzą Ryszarda Kłapuckiego wywalczyła tytuł mistrza okręgu i stanęła do walki o II ligę, niestety bez powodzenia. Krośnianie nie dali jednak za wygraną – trener przestawił drużynę na szybszą grę i na efekty nie trzeba było długo czekać. Karpaty znów zaatakowały II ligę. Turniej półfinałowy odbył się w Krośnie i dał pierwsze miejsce gospodarzom. W finale, który odbył się w Radomiu, Karpaty już przed ostatnim meczem zapewniły sobie awans. Autorami tego sukcesu byli: Bronisław Lubaś, Grzegorz Kędra, Tadeusz Witkoś, Tadeusz Mic, Remigiusz Szabat, Tomasz Drobek, Tomasz Iwanicki, Henryk Zięba, Marek Gbyl i Waldemar Wojciechowski. Z końcem 1974 roku krośnianie z powodzeniem zadebiutowali w II lidze – wywalczyli 4. miejsce. Największe osiągnięcie przyszło w sezonie 1976/77 – było to trzeciej lokaty.

W kolejnych latach wiosło się Karpatom różnie, drużynę opuściło kilku czołowych zawodników, wyniki były coraz słabsze, walka o drugoligowy byt była coraz trudniejsza. W końcu, w 1982 roku Karpaty musiały pożegnać się z II ligą. Nie na długo jednak, bo już w kolejnym sezonie pod wodzą trenera Eustachiewicza krośnianie wygrali ligę małopolską, co znów dało im prawo do ubiegania się o awans. Udało się, choć szczęście nie trwało długo. Drużyna odniosła tylko 4 zwycięstwa, zajęła 9 miejsce, które oznaczało degradację.

Jak to w sporcie, porażki przewijały się z sukcesami. Karpaty znów pojawiły się na zapleczu ekstraklasy, co w dużej mierze było zasługą wychowanków klubu. Radość z awansu nie trwała długo, bo w sezonie 1986/87 drużyna znów spadła do III ligi. Niebawem Karpaty awansowały po raz czwarty. W II lidze przez kilka sezonów grały ze zmiennym szczęściem. Poprawa nastąpiła w sezonie1997/1998 – zespól zajął czołowe miejsce w rozgrywkach, co premiowane było walką o I ligę. Ostatecznie sztuka ta się nie udała. Podobnie było dwa sezony później – było blisko, ale znów
się nie udało.

Sukcesy sportowe nie przekładały się na kondycję finansową klubu. Ze względu na brak zabezpieczenia finansowego drużyna została wycofana z II ligi. Zawodnicy, którzy zostali, grali w III lidze, w Amatorskim Klubie Sportowym Krośnianka, a w sezonie 2004/2005, po pięcioletniej banicji, krośnianie świętowali powrót do II ligi, gdzie grają do dziś.